Słownik polsko-niemiecki. 2014.
równonoc — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. e, astr. {{/stl 8}}{{stl 7}} zrównanie dnia z nocą; moment położenia Słońca w jednym z dwu punktów przecięcia się ekliptyki z równikiem niebieskim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Równonoc wiosenna, jesienna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
równonoc — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y astr. «zrównanie dnia z nocą; chwila, gdy Słońce znajduje się w jednym z dwu punktów przecięcia się ekliptyki z równikiem niebieskim; ekwinokcjum» Równonoc wiosenna, jesienna. Punkty równonocy … Słownik języka polskiego
ekwinokcjum — n VI; lm M. ekwinokcjumcja, D. ekwinokcjumcjów astr. «zrównanie dnia z nocą chwila, gdy słońce znajduje się w jednym z dwu punktów przecięcia się ekliptyki z równikiem niebieskim; równonoc» Ekwinokcjum wiosenne, jesienne. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
zrównanie — n I rzecz. od zrównać ∆ astr. Zrównanie wiosenne, jesienne (dnia z nocą) «moment, w którym dzień równa się nocy, przypadający na wiosnę 21 marca i w jesieni 23 września; równonoc» … Słownik języka polskiego
zrównanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zrównać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}astr. {{/stl 8}}{{stl 7}} równonoc; moment, w którym czas trwania … Langenscheidt Polski wyjaśnień
